| Artiest | Randy Newman |
| Titel | 'Little Criminals' |
| Stijl | rock, pop, blues |
| Medium | lp |
| Label | Warner Bros. Records, 1977 |
| Tracks | 12 |
| Speelduur | 38 minuten |
Het zevende album van singer/songwriter Randy Newman heet 'Little Criminals' en mag gezien worden als een stukje Americana. Randy's liedjes worden vaak alleen door piano begeleid en geven een kritische kijk op het dagelijks leven, met hier en daar een humoristische ondertoon die, naar later blijkt, niet altijd even goed wordt begrepen of gewaardeerd, en dat is jammer.
We treffen twaalf songs aan en in opener 'Short People' steekt hij de draak met kleine mensen. Die vatten de teksten persoonlijk op en het loopt even op tot een schandaal, waarbij Newman tekst en uitleg moet geven. Het wordt hem echter nooit helemaal vergeven door die gemeenschap, maar het is wel degelijk met een knipoog bedoeld. Het orkestrale 'You Can't Fool The Fat Man' is eveneens met een knipoog bedoeld en daar komt hij dan wél mee weg. Nummer drie op de plaat is de titeltrack en klinkt heerlijk eigentijds voor 1977.
'Texas Girl At The Funeral Of Her Father' is heel ingetogen en intiem, evenals 'Jolly Coppers On Parade'. De treurnis is te horen in 'In Germany Before The War', maar gelukkig is daar weer die vrolijke knipoog met 'Sigmund Freud's Impersonation Of Albert Einstein'. Dan volgt het dromerige en zomerse 'Baltimore'; zo'n nummer waar Randy op zijn best klinkt, terwijl 'I'll Be Home' weer wat zwaarder weegt. Het is knap hoe hij schakelt tussen al die verschillende intonaties en serieusheid van de nummers.
Country? Het kan. Newman doet het perfect in het relaxte 'Riders In The Rain'. Dan moet er weer even met een knipoog muziek gemaakt worden met 'Kathleen', een bluesnummer over het katholisisme eenvoudig verteld. Dan wordt er afgesloten met de track 'Old Man On The Farm'. En ook hier weer die serieuze zware ondertoon met rake teksten. Alles bij elkaar kun je stellen dat Randy Newman met dit album liet horen dat hij groot en bekend was, en dat hij lak had aan alles en iedereen, maar ook dat hij het tijdsbeeld van het Amerika van de jaren '70 wist te vangen in enkele songs is uniek.
Men had kritiek op hem, en hij had vervolgens kritiek op hen, en daar verkocht hij enorm veel platen mee. Americana. 
