Jean Michel Jarre - Oxygene

Hoe omschrijf je een muzikaal genie als Jean Michel Jarre? Want dat is hij. Een pionier in popsynth met "klassieke muziek van de 20e eeuw" is slechts één van de manieren om hem en zijn werk te omschrijven. Opgegroeid in een muzikaal gezin, waarbij zijn vader Maurice een bekend Hollywood componist is. Zelf ging hij op zoek naar nieuwe elektronische muziekvormen en kon gelukkig jarenlang experimenteren met de eerste synthesizers, wat leidde tot pionierswerk en hij uiteindelijk internationaal doorbrak met zijn derde album getiteld 'Oxygene', met het inmiddels wereldberoemde artwork van Michel Granger op de hoes. 

Zes nummers met dezelfde titel als het album treffen we aan, gevolgd door een numeriek Latijns nummer. Geen van de nummers was destijds geschikt voor de radio vanwege de langere speelduren, maar uiteindelijk werd 'Oxygene Part IV' wat ingekort en kon het alsnog een groot radiopubliek bereiken, met groot succes. Zes nummers, te beginnen met 'Oxygene Part I', is een mix van ambient met synth gecombineerd en resulteert in een haast spookachtige omgeving of droomwereld. De haast hypnotiserende klanken zijn direct al met zijn stijl en naam verbonden. 

'Oxygene Part II' is direct al wat gelaagder te noemen met een wat rapper tempo, meer variaties in instrumenten en geluiden. De elektronische noten liggen prettig in het gehoor. 'Oxygene Part III' is weer wat rustiger in tempo en ook hier worden de nieuwe geluiden goed gemixt en verkend. Het is een voor die tijd compleet nieuw geluid wat aangenaam verrast.

Dan komen we bij het al besproken 'Oxygene Part IV' aan. Een aangenaam popgeluid wat een variatie op het nummer 'Popcorn' uit de jaren '60 zou kunnen zijn, maar waar Jarre totaal zijn eigen muzikale draai aan heeft gegeven. De muziek is ruimtelijk te noemen. 'Oxygene Part V' is het langste nummer op dit album en geeft een ruime demonstraties van Jarre's kunnen in dit genre, waarbij we dit sfeervol en rustgevend kunnen noemen. 

Als laatste is daar dan 'Oxygene Part VI', waar een elektronische rumba wordt vergezeld met geluidseffecten aan zee. Jean Michel heeft het goed voor elkaar. Zijn instrumenten zijn goed uitgebalanceerd, hij kent alle fijne kneepjes er van en tijdsgenoten Tangerine Dream, Kraftwerk, Vangelis, Klaus Schulze en Isao Tomita willen allemaal met hem samenwerken. Hoewel dit het begin is van een decennialange carriére, waarbij hij later ook zijn eigen instrumenten gaat bouwen zoals bijvoorbeeld de laserharp en waarbij hij wel drie keer in het Guiness Book Of World Records komt te staan met enkele van zijn live-optredens en diaprojecties op gebouwen, is dit slechts de eerste stap in die richting.

Jean Michel Jarre heeft zichzelf op de map gezet als vernieuwend componist en muzikant, als instumentenbouwer en als live artiest met geweldige shows. Zijn album 'Oxygene' is een genre-doorbrekend album, een vernieuwend album en vooral ook een erg succesvol album. Absolute klasse.