Pixies - Surfer Rosa

Hét album wat de Pixies op de kaart heeft gezet als dé alternatieve rockband. De band rondom Black Francis (a.k.a. Frank Black) en Kim Deal heeft een rumoerige, stille, wederom rumoerige en wederom stille periode gekend. Als bandleden van het geheel wat zich de Pixies mag noemen echter, ontstaat een creatief geniaal werk, wat de eerste twee albums 'Come On Pilgrim' uit 1987 en 'Surfer Rosa' uit 1988 bestrijkt. Op een album met maar liefst 21 tracks kunnen we 53 minuten lang genieten van meesterwerkjes als 'Bone Machine', 'Broken Face', 'Gigantic' en meer.

De opvallende speelstijl, waarbij men slechts minimalistisch beweegt op het podium, gecombineerd met extreme screamo (schreeuwen) en de sterk wisselende stijlen, hebben alternatieve rock voorgoed op de muziekkaart gezet. Het nummer 'Where Is My Mind' is al in veel speelfilms gebruikt als onderdeel van de soundtrack, met 'Caribou' kun je heerlijk mee uithalen tijdens het zingen, er staan twee versies van 'Vamos' vermeld en 'Nimrod's Son' zegt ook meer dan genoeg.

De Pixies: Frank Black ging na de eerste creatieve ruzie met Kim uit elkaar, begon een andere band en ging daarna solo verder met albums aan de lopende band. Een creatief genie op zich. Later komt de band weer bij elkaar voor een reünie tour, en snel daarna valt de band alsnog uiteen. Tegenwoordig treden ze weer op, met andere bassisten. Maar het werk op 'Surfer Rosa' staat in de geschiedenis vastgebeiteld als hét album, wat alternatieve rock een permanent stempel liet drukken op de muziekwereld. Als zelfs andere bands jouw werk tijdens hún concerten coveren, dan ben je terecht één der Groten.

{youtube}49FB9hhoO6c{/youtube}