Het is maart 1985 als mijn eerste (traditionele) ghetto blaster het opgeeft en ik een nieuwe nodig heb. Voor zo'n 300 gulden ( €136,13) koop ik de Philips Soundmachine D8534/30. Een mooi zwart exemplaar met afneembare speakers. Die vierkante speakers bleken overigens een zeldzaamheid, daar de meeste versies en variaties ronde speaker elementen en gaas vertoonden.
Deze soundmachine had een vermogen van maar liefst 25 watt en dat bleek in de praktijk ook ruim voldoende. Het apparaat sloot je met een los snoer aan op 220 volt, maar er zat ook een batterij compartiment in voor maar liefst 6 D-batterijen. Een uitklapbaar handvat zorgde voor draaggemak en de balans in de hand was perfect. Aan de voorzijde bovenaan een grote draaiknop voor de radio. Een AM, FM, middengolf en langegolf waren standaard keuzes; ruim voldoende voor alle analoge zenders destijds.
Onder de draaiknop een grote rechthoekige en verschroomde aan-/uit knop. Links zat het teller mechanisme voor de cassettebandjes, inclusief een resetknop om de teller op 0 te drukken. Zo kon je snel en eenvoudig nummers zoeken en naar toe spoelen. In het midden 3 led's, die vervolgens stroomvoorziening, opname op cassette en stereo geluidsweergave vermeldden.
Onderaan het cassette gedeelte met rechts ernaast mooie grote knoppen voor de bediening. Binnen de eerste week brak de Eject-knop al af, maar in het gat van de knop kon je het mechanisme alsnog bedienen. Naast de bediening een mooie 3-bands equalizer en een spatial sound functie. Die laatste zorgde ervoor dat het geluid breder werd, als het ware buiten de speakers.
Een ronde volumeknop zorgde voor een soepele geluidsbediening en de kleine verchroomde draaiknop eronder zorgde voor de balans in het stereo geluid. Helemaal onderaan de voorzijde tenslotte 2 aansluitingen voor microfoons om op te nemen en een aansluiting voor een hoofdtelefoon. Verder was er nog een ingebouwde microfoon om in te spreken en had je een keuzeschakelaar om het type cassettebandje (ferro, chroom of metal) te kiezen.
Aan de achterzijde nog aansluitingen voor andere speakers en een lijningang via tulpstekkers.
Deze Soundmachine was erg prettig in gebruik, zowel binnenshuis als buitenshuis. Op batterijen ging hij mee naar de picknick en dat was goed voor zo'n 3 uur continue muziek. De snoeren aan de achterzijde van de speakers kon je uitrollen, zodat deze los een paar meter van de installatie gezet konden worden. Ook op vakantie was het een prima apparaat, met voor die tijd zeer goed geluid.
Het hele ontwerp past in het tijdsbeeld van toen. Grote knoppen, veel opdruk en chromen elementen. Door de jaren heen werd de versterker minder van kwaliteit (het geluid kon niet meer zo hard). Die missende Eject-knop van de cassettebediening was geen gemis; het bedienen ging prima. In 2017 heb ik hem uiteindelijk laten recyclen; maar een levensduur van 32 jaar is helemaal niet slecht natuurlijk.
De apparaten zijn veranderd, net als de technologie en de wensen van de consument. Maar dit was zo'n apparaat, wat zijn geld méér dan heeft opgebracht en goed was voor duizenden uren plezier. Aahh... het sentiment van een ghettoblaster... 
