Het is midden jaren '90 en op de Nederlandse kabelzenders op tv zijn overdag een nieuw fenomeen te vinden: belspelletjes. Voor studios een goedkope manier om zendtijd te vullen, goederen en diensten aan te bieden en mensen aan het werk te zetten met het nieuwe verdienmodel. Bij belspelletjes op televisie moest je naar een relatief duur 06-telefoonnummer bellen (vaak 1 gulden/€0,45 per minuut), waarna het oplossen van een telefoonspel of het minutenlang wachten in een digitaal rad van fortuin, je live in de uitzending kwam overdag.
Daar moest je dan na een kort gesprekje je antwoord op het spel geven en als dat goed was, was je de winnaar dat uur van een prijs. De prijzen logen er niet om voor die tijd: pakketten van vele honderden guldens werden elk uur ter beschikking gesteld, maar dankzij het verdienmodel van betaald bellen werd dit vele tientallen tot honderden keren per uur(!) terugverdiend.
Digitaal bellen met een pulstoon was al redelijk ingeburgerd met de komst van de druktoets telefoons; het was de kunst om vooral snél te bellen als je het antwoord wist. Gelukkig kon mijn MSX computer diezelfde digitale pulstonen nóg sneller versturen dan welke digitale druktoetstelefoon dan ook, dus in een jaar tijd had ik meerdere grote prijzen gewonnen. Ik wel; andere huishoudens kwamen in grote problemen door de verslavende belfactor en de hoge telefoonrekeningen die ermee gepaard gingen.
Één van die gewonnen prijzen was deze portable kleuren televisie van Sony. 36 cm beeldbuis diameter, een handige handgreep aan de achterzijde van het toestel om hem op te pakken en te verplaatsen, een meegeleverde dubbele uitschuifbare antenne die op te klikken was, en een afstandsbediening werden allemaal keurig afgeleverd aan huis. Het Trinitron beeldscherm was zeer helder van kleur.
Het toestel had 40 kanalen, een helder lichtgroen on screen display voor kanalen- en volumeweergave, en behalve de afstandsbediening kon je ook het toestel direct bedienen met drukknoppen aan de voorzijde onder de beeldbuis. Links hiervan zat een hoofdtelefoon aansluiting en aan de achterzijde zat naast de aansluiting voor kabel of antenne, ook nog een SCART-aansluiting voor bijvoorbeeld videorecorder.
Het geheel zat in een zwarte plastic behuizing met ronde hoeken; het toestel nam - voor die tijd- dan ook niet heel veel plek in. Hij ging direct richting de slaapkamer, waar hij ruim 5 jaar trouw elke dag 's ochtends en 's avonds dienst heeft gedaan zonder enig probleem. Niet gek voor een gewonnen prijs! 
