Ken je hem nog? Ik wel. In plaats van een audio compact cassette boven dit artikel te plaatsen, vond ik een afbeelding van gereedschap ook een stuk passender. Ik ga je vertellen over mijn audio compact cassette avontuur. Mijn allereerste cassette kreeg ik in de zomer van 1978: een oude Philips Ferro C-90 uit de jaren '60 als ik mij niet vergis. Ik had mijn eerste muziek van de Nederlandse radio ermee opgenomen en kon zo genieten van de nieuwste nummers. Wat had ik dan opgenomen uit die tijd? Ach, kijk de Top 40 van dat jaar er maar op na... Het stond er zeker wel op.
In 1981 ging het snel. Een heus Philips hi-fi audiorack werd gekocht met radiotuner, versterker, cassettedeck en losse draaitafel, plus de tweeweg speakers. Nu kon ik opnemen van radio en van de platenspeler. In datzelfde jaar kocht ik ook een Sony Walkman kloon. Identiek aan het origineel, maar zonder de Sony merknaam erop. Ja, die staalblauwe met dubbele hoofdtelefoon aansluiting en een metalen draadhoofdset met die oranje schuimrubberen oordopjes. Nu kon ik mijn muziek gaan meenemen.
(oer cassette van Philips)
Eveneens in datzelfde jaar kreeg ik mijn eerste 27MC zendbak. Nu kon ik via de microfoon ook hele zendgesprekken opnemen. Daarnaast kwam het fenomeen mixtape ontzettend in zwang. Op school en in de discotheek gingen eigen opnames van de Top 40 en zelfgemaakte mixen voor 5 tot 15 gulden ( €2,27 tot €6,81) van de hand. Al snel kocht ik ook een 4-kanaals mengpaneel met microfoon en een 2e draaitafel, naast de vanaf dát moment wekelijkse fietstocht naar de lokale electronicazaak annex witgoedzaak annex platenzaak voor de nieuwste Top 40 singles.
Dan leer je jezelf het mixen van platen aan, je herkent de verschillende muzikale stijlen, de tempo's, en je leert BPM's (beats per minute) te onthouden. Intussen kwam de uitbreiding van Free Record Shop filialen ook steeds meer in de kijker voor de lege cassettes, import albums en voor de disco apparatuur zoals stroboscopen, lichtpanelen en driewegspeakers kwam je bij Tandy uit. En dat allemaal in zo'n 3 jaar tijd... In die jaren '80 werd de hobby al snel serieuzer: ik ging buitenshuis ook draaien. Om geld in te zamelen voor goede doelen, op een vakantiepark en zelfs tijdens een feest van McDonald's. Maar ambities in die richting had ik niet professioneel; het moest leuk blijven en een hobby zijn.
Het apparaatje uit de foto bovenaan dit artikel is van Tandy's huismerk Realistic (RadioShack en Micronta waren hun andere eigen merken) en had alles te maken met de compact cassette. De tape in matige kwaliteit merken wilde weleens breken, zeker nadat ze vaak waren gedraaid of van ouderdom dunner en dus fragiel werden. In het bovenstaande afgebeelde apparaatje legde je de tape uit de cassette plat neer en dan sneed je met het linkermesje de tape aan de linkerzijde en aan de rechterzijde scheef af. Het mesje stond scheef gemonteerd omdat dit al rekening hield met de draairichting van de tape. Vervolgens plakte je met de bijgeleverde plakband de geknipte uiteinden aan elkaar en met het rechter mesje sneed je de overtollig geplakte tape keurig recht, en net zo breed als de tape zelf, af.
Maar in die tijd waren volautomatische cassetterecorders nog vrij onbetaalbaar en als je een stukje geluid wilde herhalen, dan nam je dat meerdere keren op, en knipte en plakte dat keurig op maat weer aan elkaar. Zó werden de eerste tapes gemixt. Niet veel later kwamen er volautomatische decks betaalbaar en van veel meer merken uit, die direct startten en stopten waar je wilde tijdens het opnemen. Ook de intrede van het veel populairdere (en betere) chroomtape en ook de duurzame metaltape zorgden ervoor dat dit apparaatje niet langer nodig bleek in de praktijk. De tapecutter was niet langer nodig.
(de DCC-90, de laatste van Philips)
Natuurlijk werd een nog veel duurzamere variant geïntroduceerd met de DCC, de digitale compact cassette van begin jaren '90. Hierin liep de tape nog veel wrijvingslozer van van de audio compact cassette. Hierbij was plakken wel mogelijk, maar is nooit noodzakelijk geweest. In 2006 heb ik mijn gehele collectie cassettes bij het grofvuil weggedaan; het waren er meer dan 700 bij elkaar. Zonde? Niet echt: wegens de opkomst van de computer, digitaliseren en de intrede van het mp3-formaat (met bijbehorende spelers) was het tape-tijdperk toch écht ten einde. Maar in die ruim 26 jaar had ik een schitterende collectie opgebouwd. Die hele collectie heb ik digitaal bewaard en ik kan er nog steeds van genieten. Ik mis niets inhoudelijk.
En voor wie wil knippen, plakken en mixen is er een stortvloed aan programma's te krijgen, zowel gratis als betaald. Zelf hou ik van eenvoudig; mijn 'wilde' jaren als tapemixer liggen ver achter mij. Maar sóms dan kriebelt het weer en wil ik graag op 'ouderwetse' en simpele manier graag audio mixen, knippen en plakken. Mijn keuze valt daarom al jaren op het programma Audacity. Het is open source, volledig gratis en in het Nederlands. Alles wijst zichzelf, het zit vol met logische extraatjes en na een uurtje puzzelen (want wie leest er nu saaie uitgebreide handleidingen?) kun je er vrijwel alles mee. Klik op het logo hieronder om het gratis te downloaden voor Windows, Linux of Apple.
De cassettetijd was een geweldige tijd. Het was een leuke en creatieve hobby, het bracht plezier en ontspanning. Maar of ik het mis? Ik hou graag de mooie herinnering aan die tijd, maar ik mis het niet gezien de vele mogelijkheden die er nu zijn.
Download Audacity gratis:
