Een doosje met wat plastic schijfjes van verschilende groottes , een bedrukte binnenzijde en een hol plastic puntje, wat ondersteboven in het midden van de doos stond. Met het vlooienspel koos iedereen een eigen kleur, nam de schijfjes, en door met een schijf hard op de rand van een andere schijf te drukken, ontstond er druk en floepte de schijf omhoog de lucht in een stuk verderop.
Met het vlooienspel had je goed inzicht en tactiek nodig om zoveel mogelijk punten te scoren in het midden van de doos. Ook de ondergrond speelde een belangrijke rol. Op zachte vloerbedekking kreeg je heel andere resultaten dan op bijvoorbeeld een hardhouten tafel. Het spel heeft de naam overigens omdat een springend schijfje lijkt op een vlo die springt. Prachtig voor kinderen, ouders gruwelen van de gedachte. 
