Drinkwater En Stijgende Zeespiegel

Om Europa beter toekomstbestendig te maken, dient er grensoverschrijdend en groot te worden gedacht. Één Europees land durft en doet dat ook: Nederland. Als we de komende decennia twee problemen in één klap kunnen aanpakken in gezamelijk Europees verband, dan lossen we veel toekomstige ellende bij voorbaat al op.

Het ene probleem is de schaarste van schoon drinkwater. De basis hiervoor is zoet water, vaak opgepompt uit grondwater en ondergronds voorraden, welke in tienduizenden jaren door natuurlijk verloop zijn ontstaan. Onze generatie heeft die zowat allemaal leeggepompt. Wereldwijd is slechts 1,5% van alle water te bestempelen als drinkwaterbron, en dat percentage slinkt snel. Waar in het Midden-Oosten vooral met omgekeerde osmose zout zeewater via membranen wordt gefilterd, is hier het residue een nóg zouter 'afval' van water genaamd brine. Hiervoor is nog geen enkele oplossing bedacht en dit terug laten stromen in zee en oceaan vernietigt het zeeleven. 

Nederlanders hebben al eeuwenlang een band met het water. Toen Doggersland nog boven water lag, kon de prehistorische beschaving nog wandelen naar Engeland en Schotland. Sinds de Middeleeuwen hebben we het water ons meester gemaakt en in de vorige eeuw hebben we van onze eigen zoute Zuiderzee een zoet IJsselmeer gemaakt en in Zeeland zijn de Deltawerken ontstaan tegen de stijgende zeespiegel. We kunnen inpolderen en baggeren als de beste. Die twee eigenschappen van Nederland kunnen worden opgeschaald naar een groter project, waarmee Europa tot de 22e eeuw grote voordelen kan bedingen.

Het Nederlandse plan bestaat er simpelweg gezegd uit om van de hele Noordzee een zoetwatermeer te maken.Door slechts 2 dam constructies te bouwen, eentje tussen Frankrijk en Engeland en de andere tussen Schotland en Noorwegen, dammen we de hele Noordzee in en verandert deze langzaam in een gigantisch zoetwatermeer waar dan heel Europa van kan profiteren. Tegelijkertijd zullen door de hoogte van de dammen deze ons beschermen tegen een stijgende zeespiegel tot in de 22e eeuw.

Megalomaan of realistisch project? Eerst de technische kant van het verhaal: Nederland heeft hier de techniek voor in huis. We kunnen deze klus klaren. De basis van de dam constructie zal tussen de 1 en 3 km breed zijn op de bodem, afhankelijk voor welke constructie gekozen wordt. Middels sluizen kan ook het scheepsverkeer worden geregeld, dit is allemaal op dit moment al realiseerbaar. De materialen, de middelen en de kennis heeft Nederland in huis. Politiek gezien ligt het anders, zeker nu Engeland uit de Europese Unie is gestapt. Maar diplomatie en een deel van de wateropbrengst en economische opbrengst in de vorm van banen om dit te bouwen kan worden afgegeven. Het is een win-win situatie voor heel Europa. Ecologisch wordt het ook een enorme operatie, omdat je het zee-leven moet zien te exporteren tot buiten de dammen, anders zal het sterven door de zoetwatervorming. Maar ook hier is een mooie rol voor de diverse milieu bewegingen weggelegd; het is te realiseren.

Als laatste het financiële gedeelte: een voorzichtige schatting van 1 triljoen (1.000 miljard) euro wordt genoemd. Op zich hoeft dit geen probleem te zijn, want schoon drinkwater, een banenproject van ongekende omvang en een toekomstbestendig Europa zorgt voor veel goeds, voor álle Europeanen. Maar Nederland heeft zich tijdens de eerste corona golf politiek gezien niet van zijn beste kant laten zien, en dit kan kwaad bloed zetten als het om Europese financiering vraagt voor dit project. Het is een gigantisch project, kostbaar en te realiseren, en Europa lost er twee toekomstige problemen mee op. 

Video's