De ZX Spectrum beschikte over 'slechts' 48 Kb geheugen. In die tijd voldoende voor basis zaken en programmaatjes, al moest je wel de geheugencapaciteit in de gaten houden. Elk stukje geheugen heeft een eigen adres, en met onderstaand programma wat ik schreef, kon je dat geheugen met adressen mooi zichtbaar maken. Zo kreeg je een kijkje achter de schermen van de werking van de thuiscomputer.

ZX Spectrum: Geheugen Locatie

let a$="adres  *"
let b$="inhoud  *"
let c$=" symbool"
let d$="----------------------"
let e$="    "
print a$;b$;c$
print d$;d$
print e$;" ";e$
let s=peek 23635+256*peek 23636
let a=1
let p=peek s
print s;tab 6;"* ";
print p;tab 15;"*  ";
print chr$ p and peek s>31
if p=13 then print : print : print : print "aantal bytes="; a: stop
let s=s+1: let a=a+1
go to 11

Dit artikel stond op 12 maart 1987 in de krant.