(in verband met en uit respect voor privacy vermelden we geen achternaam, woonplaats of verdere persoonlijke gegevens)
Caroline. Caroline was een meerjarige vakantieliefde. Plagerig maar lief. Hardstikke lief. Meerdere jaren gingen we met een groep een week op vakantie en dan zochten we elkaar vaak snel op. Thuis woonden we in andere gemeenten, en dus kwam je elkaar eigenlijk buiten de vakantie om nooit tegen. Tót je - heel toevallig - bij dezelfde autorijschool lessen volgt en zij voor haar eerste les instapt terwijl jij op de achterbank plaatsneemt. Wat leuk! Caroline was lief en zorgzaam, erg sociaal, maar ook erg gesloten. Die jeugdjaren waren dan ook erg leuk.
Afgelopen week kreeg ik visite van kennissen uit diezelfde vakantieperiode. Lekker bijpraten over vroeger en dan kom je ook weer over die periode in gesprek. Dan volgt een lange rij met namen die we allemaal gekend hebben, en van wie we weten hoe het met hen gaat. En dan komt de naam van Caroline naar voren. Ze blijkt op brute wijze te zijn vermoord door haar vriend, met wie ze jaren lang een relatie had. Jaloezie en achterdocht hebben op een verschrikkelijke wijze een eind aan haar leven te hebben gemaakt. De dader is gepakt. Zij is achter in de veertig jaar oud geworden.
Er jagen allerlei emoties en herinneringen door mijn lijf. De horror, het ongeloof en ook het intense verdriet. Caroline was één van die allerliefste meiden, eerlijk en oprecht en optimistisch, en juist zij valt ten prooi aan een lugubere moord. Ik ben sprakeloos... Ik weet niet of zij familie na laat. Ik weet wel dat ik de opkomende woede onder controle zal moeten blijven houden. Caroline: je was één van de allerleukste meiden die ik ooit heb leren kennen, oprecht, speels en zo ontzettend lief. Ik zal je blijven herinneren en onze vakantietijden samen voor altijd koesteren. Jij verdiende zó ontzettend veel beter...
