(in verband met en uit respect voor privacy vermelden we geen achternaam, woonplaats of verdere persoonlijke gegevens)
Brooke. Of eigenlijk: Mirjam. Met een Nieuw-Zeelandse vader en een Nederlandse moeder kwam zij, samen met haar jongere zus in Nederland wonen nadat de ouder waren gescheiden. Wij ontmoetten elkaar destijds op heel jonge leeftijd op vakantie en dat klikte meteen al. Mirjam was heel zelfverzekerd en erg volwassen voor haar jonge leeftijd en dat samen met een vrije opvoeding door beide ouders zorgde voor een zelfverzekerde meid die plannen had met het leven. Ze vroeg mij ooit om haar manager te worden, omdat ze zangeres wilde worden.
Niet veel later wilde ze toch weer terug naar Nieuw-Zeeland, om bij haar vader te gaan wonen; de Nederlandse cultuur was niet wat ze wilde en ze vroeg mij om mee te verhuizen voor een leven aldaar. Na een periode van denken zei ik uiteindelijk nee, en is zij alleen terug gegaan. Fast forward ruim 30 jaar en in het internet tijdperk kun je alles en iedereen opzoeken. Dat deed ik ook, omdat ik nieuwsgierig was hoe het inmiddels met haar zou gaan. Ze kwam opeens in mijn herinneringen op na het draaien van haar favoriete nummer van destijds, toen we het over haar mogelijke muziek carriëre zouden hebben.
Ik bleek een jaar te laat met zoeken. Brooke, zoals ze zich inmiddels door haar vrienden en familie liet noemen, was op 47-jarige leeftijd overleden. Met de informatie die ik heb, had ze twee kinderen uit een gebroken relatie. Ze hield van muziek, net zoals ik dat doe, en met name reggae had haar voorkeur. In Nederland leeft alleen haar jongere zus nog, haar beide ouders waren al overleden. De doodsoorzaak weet ik niet, maar ook weer iemand van midden 40 doet mij realiseren dat ik meer van het leven moet genieten dan ik al doe.
Brooke, Mirjam, je wordt gemist door velen. Je vrienden in Nieuw-Zeeland, je jongere zus in Nederland en die tijd dat ik je heb gekend was je vol levensvreugde en je wist vooral zó goed wat je wilde bereiken in het leven; iets wat ik nog steeds niet goed weet. Ik ben blij dat ik je heb leren kennen en ik hoop dat je een goed en gelukkig leven hebt gekend. Ik zal je altijd blijven herinneren.
