De Schenkeldijk


(Schenkeldijk Rhoon, Mei 1997. ©. privé archief)

Op 9 september 1918 wordt in Oud-Beijerland hun laatste kind Arie Dekker geboren, vernoemd naar de vader van Cornelis. Waar Cornelis nog traditioneel landbouwer was en Lijntje de vrouw des huizes, daar wordt Arie als jongste van alle kinderen grootgebracht en na een korte periode werkzaam als landbouwer wordt hij later gediplomeerd ketelmaker ('ketellapper' in de volksmond; nieuwbouw en reparatie aan stoomketels van schepen destijds).

Dan is er een tijd ná de Eerste Wereldoorlog en de jaren '30 (20e eeuw), waar de familie Dekker haar intrede neemt in het huis aan de Schenkeldijk te Rhoon. Even verderop, via de Essendijk, ligt de afslag naar het Rhoonse Veer, récht tegenover het Veer van Goidschalxoord (vlakbij Oud-Beijerland), aan de overzijde van de Oude Maas. Hierover werd het gezin verhuisd met al hun spullen. 

De voornamelijk houten woning was een eenvoudig arbeidershuisje met een puntdak, en daarachter aangebouwd een kleine opslag voor spullen. Een waterput op het weiland was geslagen en met een deksel afgedekt voor het drinkwater. Over de indeling weten we niet veel, maar Cornelis en Lijntje Dekker hadden zich gevestigd op een stukje erfpacht grond voor de eigen voedselvoorziening en een groot grasveld voor divers gebruik.

Dan slaat het noodlot toe als in 1932 Cornelis langdurig en ernstig ziek wordt met grote ademhalingsproblemen. Hij ligt hiervoor langere tijd in het Eudokia ziekenhuis in Rotterdam.

(Eudokia ziekenhuis Bergweg Rotterdam, 1910. Onbekend - Publiek domein)

Maar de situatie blijft verslechteren. Het ademhalen doet pijn en hij moet erg vaak hoesten, waarbij hij helemaal paars aanloopt. Op 15 februari 1932 komt hij hier te overlijden op 61-jarige leeftijd, vrouw en kind achterlatend. Arie Dekker is dan pas 14 jaar en zal vele gezinstaken op zich moeten nemen naast zijn opleiding van landbouwer tot ketelmaker. Enkele jaren daarna zal Arie kennismaken met zijn toekomstige vrouw, Arendje ('Annie') Verheij uit Pernis, een vissersdorp een paar kilometer verderop. Hoewel Lijntje Dekker nog steeds de vrouw des huizes is, zal Arie plaatsvervangend hoofd van het gezin worden, aangezien de oudere broer en alle zussen al lang het ouderlijk huis hebben verlaten.

Dan komt daar in 1939 die dreiging van een Tweede Wereldoorlog dichterbij. Op 16 oktober van dat jaar ontvangt ook de hele familie Dekker hun verplichte stamkaart. Deze registratiekaart bevatte de persoonlijke naam- en adresgegevens, geboortedatum en -plaats, handtekening, een officieel zegel en de nodige vakjes en aangehechte bonnen, voor voedseldistributie en andere noodzakelijkheden. 

Alles ging op "de bon" in de oorlog vanwege schaarste. Bonnenboekjes werden vervalst, knokploegen werden samengesteld, soldaten moesten hun dienstplicht vervullen. Het was oorlog. En hoewel Duitsland ver van Rhoon lag afgelegen, naderde het gevaar onstuitbaar. De Duitsers kwamen. Van het Rotterdamse bombardement op 14 mei 1940 tot de invasie en overname van het gebied in 1941. Alle bruikbare goederen werden door de Duitsers in beslag genomen en mensen werden óf gedeporteerd, óf te werk gesteld in dienst van de lokale Duitse troepen.

Omdat Rhoon, net buiten Rotterdam, óók door de Duitsers werd bezet, kregen alle inwoners hun verplichte Persoonsbewijs ter registratie en controle. Naast de bekende gegevens waren ook een pasfoto en vingerafdruk verplicht op het zo gehate bewijs. Zo werd de familie Dekker ook te werk gesteld in dienst van de Duitse bezetter. Lijntje Dekker mocht nog eventjes blijven aan de Schenkeldijk, maar Arie en zijn verloofde Annie (Verheij) werden te werk gesteld in het Kasteel van Rhoon, wat door Duitse troepen als regionaal hoofdkwartier was bezet. Beiden kwamen terecht in de keuken, onder in het Kasteel.

Hier werd regelmatig boter, jam of andere benodigdheden meegesmokkeld, zodat Lijntje Dekker ook goed te eten had. Het gezin had tijdelijk onderdak aan de overzijde van het kasteel, aan de Dorpsdijk, doordat zij uit de woning aan de Schenkeldijk waren geëvacueerd. Hier groeide ook de liefde tussen Arie Dekker en Annie Verheij verder uit tot een huwelijk. Op 24 juni 1944 trouwden zij aan de Dorpsdijk te Rhoon. Arie was toen 25 jaar en Annie was 21 jaar. Annie is geboren op 2 juli 1922 te Hoogvliet (als Arendje Verheij). Naar omstandigheden heeft de familie Dekker zo de Tweede Wereldoorlog naar omstandigheden redelijk goed overleefd.

Wie trouwt in een periode van oorlog, krijgt ondanks alles tóch een kind. Op 16 mei 1945 wordt op het Kasteel van Rhoon Lijntje Dekker geboren, vernoemd naar Lijntje Dekker-Weeda, de vrouw des huizes aan de Schenkeldijk. De laatste promoveert (krijgt de bijnaam) van 'Opoe' Dekker; te vergelijken met grootmoeder in de volksmond. Die is daar dan ook enorm trots op.

Opoe, Arie, Annie en Lijntje (roepnaam 'Loes') nemen na de afloop van de Tweede Wereldoorlog in 1945 weer hun intrede in de woning aan de Schenkeldijk.