In 1994 is daar opeens IOmega met de ZipDisk100. In een tijd dat met thuiscomputers nog veel met diskettes (floppy disk's) werd gewerkt als tijdelijk opslagmedium, die elk een capaciteit van 360 kilobyte, 720 kilobyte of 1,44 megabyte bezaten, was het voor de gemiddelde computergebruiker een ramp om met nieuwe software aan de slag te gaan. Grote kartonnen dozen op A4-formaat in de winkels met stapels diskettes om een programma te installeren waren het gevolg. De gemiddelde harde schijf (harddisk) van een computer was rond de 40 megabyte.
Terwijl de cd-rom nog aan terrein moest gaan winnen, bleek IOmega dé oplossing te hebben: de IOmega ZipDisk 100; een mooi blauw extern apparaat wat met kabels achter aan de computer werd aangesloten. Het ontwerp was dusdanig, dat je deze zowel horizontaal (liggend) als verticaal (staand) kon gebruiken. Aan de voorzijde een grote sleuf en een drukknop. Hierin pastte een soort dikke diskette van het bedrijf zelf, de ZipDisk. En terwijl normale diskettes maximaal 1,44 megabyte bevatten, en de gemiddelde harde schijf slechts 40 megabyte was,kon je met één zo'n ZipDisk in één keer 100 megabyte opslaan, lezen en gebruiken. Het Ei van Columbus op dat moment.
Het apparaat was stevig uitgevoerd, bevatte goed uitgevoerde elektronica intern van hoge kwaliteit, en de losse ZipDisk diskettes waren goed verkrijgbaar, al waren ze natuurlijk duurder dan gewone diskettes. Er werd goed reclame voor gemaakt en er kwamen diverse varianten uit rond die tijd, sommige lichter en andere zwaarder, tot wel 250 mb uitgevoerd. Maar eigenlijk kwam de ZipDisk net té laat, want waar ook de tapestreamer zijn laatste dagen was ingegaan als massa opslagmedium, daar kwam -helaas- ook dit apparaat té laat op de markt.
De reden: de doorbraak van de cd-rom (voorloper van de dvd-rom) en de lege, zelf te branden, cd-roms. Deze nieuwe cd-speler en -lezer/-brander had 700 megabyte opslagcapaciteit per schijfje, voor gemiddeld zo'n 40 cent (18 eurocent) per schijf, terwijl je voor de ZipDisk wel ruim 10 gulden (€4,53) moest betalen voor 'slechts' 100 mb opslag. Ondanks de degelijkheid en betrouwbaarheid (eind 2021 worden ze links en rechts nog steeds gebruikt, en dat na al ruim 25 jaar!), was het medium helaas een kort leven beschoren.
ZipDisk was en is een betrouwbaar opslagmedium, zei het dat het inmiddels al is ingehaald door de cd-rom, de dvd-rom, en zelfs de USB stick dan wel de SD-kaart. Evengoed een -voor die tijd- superieur en kwalitatief hoogwaardig apparaat, wat snel en eenvoudig aan te sluiten was op de computer en wat na ruim een kwart eeuw nog steeds onverstoorbaar zijn werk doet. Een mooie prestatie van IOmega. 
